HISTORIA SZKOŁY

/Opracowanie w oparciu o Kronikę Szkoły w Hucisku z roku 1985/

 Ludzie pragnący nauczyć się czytać i pisać w Hucisku, podobnie jak w innych wioskach, uczyli się wieczorami w domach od wykształconych gospodarzy, np u p. Pawła Jemioło.

Początki zorganizowanej oświaty w Hucisku sięgają lat 20-tych ubiegłego stulecia. Powstała wtedy 4 klasowa szkoła mieszcząca się w drewnianym dworku, który na te potrzeby wykupił i udostępnił p. Jan Jemioło. Wszyscy uczyli się w jednym pomieszczeniu. Nauczycielami byli: p. Zdryk, Gabriel Marek z Kupna, pani Augustyn.

Tuż przed II wojną światową wybudowano nową drewnianą szkołę. Uczęszczało do niej 106 dzieci, także z okolicznych wiosek.

Pierwsze i drugie klasy pisały w zeszytach wyłącznie ołówkiem, dopiero od trzeciej klasy można było używać atramentu. Rodzice dostarczali dzieciom śniadanie do szkoły. Pani Maria Krutys przynosiła chleb, a pani Anna Świder kawę zbożową z mlekiem.

Trud nauczania podjęła w tym czasie p. Jadwiga Stec mieszkająca w Niwiskach. Dowoził ją codziennie do szkoły furmanką Władysław Dzik.

Późniejsi kierownicy szkoły to: p. Podolak i p. Piotrowski, który zginął w czasie wojny z rąk Niemców.

Z powodu budowy wyrzutni rakiet w Bliźnie okoliczne tereny do maja 1941 roku miały być wysiedlone. Po wysiedleniu Niwisk tamtejszy proboszcz, kapelan AK ks. Jan Kurek pozostał z wiernymi. W szkole w Hucisku urządził kaplicę i odprawiał w niej nabożeństwa z narażeniem życia, gdyż łamał zakazy okupantów. Uczył też wieczorami a I Komunia Św. dla dzieci odbyła się 19 czerwca 1941 roku. Niestety po Wielkanocy 1942 roku Niemcy rozebrali budynek szkoły a materiał wykorzystali do budowy osiedli robotniczych w Domatkowie.

Po zakończeniu wojny zaczęło się odbudowywać też szkolnictwo. W 1946 roku w innym miejscu niż przed wojną stanął poniemiecki budynek przywieziony z Rzeszowa. Niedługo potem wybudowano nową drewnianą szkołę na podmurówce z cegły. Budynek ten zachował się do dziś, obecnie jest prywatną własnością.

W tej nowej szkole pracowali: p. Antoni Łukasik, p. Kaborowska z siostrą - uciekinierki ze wschodu. W latach 50-tych nauczał Stanisław Chruściel. W jednej z sal szkolnych mieszkał jego następca p. Edward Bawół. Jako pierwszy w okolicy oświetlał mieszkanie prądem, który pozyskiwał z energii wiatru.

7 września 1958 roku mieszkańcy Huciska zażądali zawieszenia krzyży w szkole. Zawieszone przez kobiety krzyże zostały zdjęte przez ówczesne władze. Nauka religii odbywała się w domu prywatnym p. Mariana Tetlaka.

Kolejnymi dyrektorami szkoły byli: p. Joanna Zielińska, p. Helena Kopacz, p. Halina Spaniał, p. Teresa Haracz, p. Janusz Skowroński.

Po II wojnie światowej liczba uczniów szkoły zmalała do 76 (1965). W roku 1974 do Huciska uczęszczało 116 dzieci. Podporządkowane do szkoły w Hucisku zostały również szkoły filialne w Zapolu i Leszczach.

W grudniu 1985roku uroczyście otwarto budynek nowej szkoły, w którym nauka trwa do dnia dzisiejszego. Przewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Szkoły w Hucisku był p. A. Haracz.

W 2006 roku staraniem dyrektor szkoły Krystyny Piątkowskiej i społeczności szkolnej  Szkoła Podstawowa w Hucisku otrzymała sztandar i patrona, którym jest Kardynał Stefan Wyszyński.